Psst

Duraktaki otobüs sırasının başında olmak bir insanı en çok mutlu edebilecek şeylerden olsa gerek. Üstelik eğer bulunduğunuz durak, otobüsün kalkış yeriyse değmeyelim keyfinize.

Sıranın en başında beklemekte, bir yandan da arkadakilere "en arkanın cam kenarını ben kapçam lan kaldınız mı göt gibi!" dercesine küçümseyici bakışlar atmaktasınızdır. Ortada henüz bir otobüs yoktur. Tatlı tatlı güç gösterinizi yaparsınız. Derken ufukta otobüsü görürsünüz. Sıranın en önündeki liderin, yani sizin arkaya sevinçle baktığınızı gören ezik takipçiler de bir bir arkaya bakmaya başlar. Hah, bu sefer de otobüsü gören ilk kişi olma başarısını sergilemişsinizdir. Tanrım sıkıcı bir günün sonunda başa gelebilecek en gurur okşayıcı şeyler bunlar!

Derken otobüs yanaşır. Tam da beş dakikadır hayalini kurduğunuz gibi bomboştur. En arka koltuğun tercihen güneş görmeyen yahut kolay çıkılabilecek taraftaki cam kenarını kesmeye başlarsınız. O koltuk sizindir. Diğer insancıklar ne yaparsa yapsındır. Bırakın yaşlıyı, mezarından çıkıp gelen bir ceset binse otobüse, gene de yerinizi vermeyeceksinizdir. Çantanızdan akbilinizi çıkarırsınız. Sıra başında olmanın rahatlıkları yanında size yüklediği bazı ödevler de vardır. Örneğin otobüs yanaştığında şoförle irtibata geçip, binelim mi sorusunu sormak sizin işinizdir. Bu soruyu context ten bağımsız bir biçimde ortaya sorsanız kendinizi mal gibi hissedersiniz. Ancak şoföre sorduğunuzda ne hikmetse anlam kazanır. Çünkü iett şoförlerinin o soruya hayır deme lüksü vardır.

-Binelim mi?
-Hayır, 15 dakika sonra kalkacak. Psst.

Bu psst efekti şöyle bir şeydir: Şoför karizmatikçe hayır diye cevaplarken yerinden kalkıp çevik bir hareketle otobüsten aşağı iner. Siz tam "lan içeri sızsak ruhu duymaz" diye düşünürken şoför kaşla göz arasında otobüsün ön farının orda bir yerde bulunan kapı kapama bölmesine elini sokup kapıları kapatır. İşte bu kapama esnasında çıkan ses pssttır.

Psst, sıranın başındaki kişinin karizmasını göçertebilecek yegane sestir. O sesin ertesinde kesinlikle arkadakilerle kesişmemelisinizdir. Aksi takdirde, "noldu len götün tavanlardaydı beş dakka önce" bakışlarıyla karşılaşırsınız. Baktığınız yer hususundaki tercihiniz, şoförün gittiği yön olmalıdır. Böylece arkadaki koyunlara "lideriniz olarak şoförümüzü göz hapsine aldım, ben de olmasam ne yapacaksınız salaklar" mesajı verirsiniz.

İett şoförlerinin, psst sesini çıkarmaktan başka, bilindik bir başka evrensel alışkanlıkları daha vardır. Kapıyı üzerinize kapattıktan sonra hızlıca kulübemsi bir yapıya girerler. Bilirsiniz, iett bilmem nesinin yeridir orası. Üzerinize kapatılan kapının açılmasını beklerken, şoförün o yapıya girmekteki amacının içerde bir tür mini toplantıya katılıp 15 dakika sonra daha donanımlı bir biçimde çıkmak olduğunu düşünürsünüz. Yahut ne bileyim, sefer saatlerine uymak için 15 dakika beklettiğini de düşünebilirsiniz. Siz böyle elit düşüncelere dalmışken, şoför o yapıdan pantolonunu göbeğinin üzerine doğru çekiştirerek çıkar. Bu göbeğe pantolon çekme hareketini, istisnasız her şoför yapar. Az önce zihninizden geçen düşünce balonları bir bir patlar. Hönke bağlarsınız.

Şoför resmen işemiştir! O lanet kıl yumağı az önce çükünü eline almış ve... Çişin nasıl yapıldığını bu kadar ayrıntılı anlatmasam da olur sanırım. Sizse bir şoför içini boşaltsın diye 15 dakikadır soğukta büzüşmüşsünüzdür. Lanet olsundur. Tek kelimeyle hassiktirdir.

Ritüelin en can alıcı kısmıysa sanırım son kısmıdır. Şoför huzurludur. Pantolonunu çekiştirirken otobüse doğru yaklaşır. İşbu bölmeye tekrar elini sokup ön kapıyı açar. İçeri girer. Yerine yerleşir. İçi boştur. Adeta arayıştadır! Sıranın başındaki kişiye, yani size bakarak şöyle der:

-Tamam, şimdi kalkıcak. Sırayla binebilirsiniz.


...